Triduum Paschalne

Triduum Paschalne to najważniejsze wydarzenie w roku liturgicznym katolików, którego istotą jest rozważanie męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Rozpoczyna się wieczorną Mszą w Wielki Czwartek (Msza Wieczerzy Pańskiej), kończy drugimi nieszporami po południu Niedzieli wielkanocnej. Wielki Czwartek jest wspomnieniem Ostatniej Wieczerzy. W tym dniu może być sprawowana rano tylko jedna ofiara eucharystyczna, Msza Krzyżma świętego, celebrowana w kościele katedralnym przez biskupa i prezbiterów danej diecezji. Podczas tej mszy świętej biskup konsekruje oleje chorych, katechumenów i święte krzyżmo. Kapłani zabierają nowe oleje do swoich parafii, stare zaś się spala. Wieczorem odprawia się uroczystą Mszę Wieczerzy Pańskiej, która rozpoczyna Triduum Paschalne. Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus ustanowił dwa sakramenty - kapłaństwo i eucharystię. W Wielki Piątek wspominana jest śmierć Jezusa Chrystusa na krzyżu. Tego dnia nie odprawia się mszy z szacunku do ofiary Jezusa Chrystusa poniesionej na krzyżu. Jest to dzień powagi, skupienia i postu, w którym szczególnie czci się drzewo krzyża. Od rana trwa adoracja Najświętszego Sakramentu w Kaplicy Adoracji. Odprawia się drogę krzyżową. Wieczorem pod przewodnictwem papieża odbywa się droga krzyżowa w Koloseum. Centrum tego dnia jest Liturgia Męki Pańskiej. Wielka Sobota, która przyciąga największą liczbę wiernych to dzień święcenia potraw wielkanocnych. W Wielką Sobotę Kościół trwa przy Grobie Pańskim, rozważając mękę i śmierć Chrystusa. Formalnie Wielka Sobota posiada tylko teksty Liturgii Godzin, nie ma natomiast formularza Mszy Świętej. Wigilia Paschalna i Niedziela wielkanocna jest czasem świętowania zmartwychwstania Chrystusa. Dawniej Wielka Niedziela rozpoczynała się poranną mszą, rezurekcją (resurrectio łac. oznacza zmartwychwstanie), którą zapowiadało uroczyste bicie w dzwony, głoszące, że Chrystus zmartwychwstał. Liturgia Wigilii Paschalnej jest najważniejszą celebracją w Roku Liturgicznym.