Babeczki z uniwersytetu kochają życie

Dziś senior jest studentem, który uczęszcza na wykłady i korzysta z życia. O noworudzkim Uniwersytecie III Wieku opowiadają nam Halina Pressel, Anna Szczepan, Bożena Wełna i Karolina Popiel. Od ilu już lat Nowa Ruda ma swój Uniwersytet III Wieku? Karolina Popiel: Od 12 lat kieruję i jestem założycielką Noworudzkiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Z mojej inicjatywy też pozyskaliśmy naukowego patrona, którym jest Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nysie. Z okazji X-lecia - za pracę społeczną na rzecz NUTW - otrzymałam honorowy tytuł Rektora Noworudzkiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Ilu obecnie słuchaczy liczy uniwersytet? Dominują kobiety czy wśród słuchaczy są tez panowie? Karolina Popiel: Liczba słuchaczy zwiększyła się z 25 do 165. Są to nie tylko mieszkańcy Nowej Rudy, ale również miejscowości powiatu kłodzkiego: Bożkowa, Jugowa, Wambierzyc, Tłumaczowa, Ścinawki Dolnej, Ścinawki Górnej, Ludwikowic Kł. itd. Niestety w tej grupie 165 osób jest TYLKO 25 panów! Panom okres szlafrokowy chyba bardzo się spodobał, że „zasiedli z pilotem w ręku przed telewizorem”, ale jeżeli powodem braku zainteresowań organizacjami pozarządowymi są inne aktywności, to są” usprawiedliwieni”. Najbardziej szalone i niekonwencjonalne pomysły, wykłady, wyjazdy jakie udało się zrealizować przez te lata to? Anna Szczepan: Warsztaty śmiechu. Wykłady z zakresu ekonomii na wesoło (gry maklerskie na komputerze), spływ pontonowy, nocna wycieczka z pochodniami na zamek Grodno przy padającym śniegu, spotkanie „na jesienną chandrę” - przy muzyce ze starej płyty, z wierszami Waligórskiego przy czekoladowym fondue, pobyt w pałacu Morawa, wycieczka na Podlasie, bal przebierańców i wiele innych. Marzeniem, które wspólnie chcieliby zrealizować słuchacze Uniwersytetu III Wieku w Nowej Rudzie jest? Halina Pressel: Moim marzeniem jest odpowiednie miejsce na wykłady, dla wszystkich studentów. Włączenie się jeszcze większej liczby osób do współpracy i uczestniczenia w NUTW oraz we wszystkich wyjazdach, spotkaniach i organizowanych akcjach. Anna Szczepan: Może też wspólnie przygotowany happening? Na czym polega sukces Uniwersytetów III Wieku? Anna Szczepan: Na perfekcji działania, umiejętności zachęcenia ludzi do uzyskania dodatkowej wiedzy, najczęściej zupełnie nie związanej z zawodem (częściej z zainteresowaniami), na niepozostawianiu ludzi w potrzebie - zawsze można liczyć na pomoc i wsparcie, na dużej ilości wspólnie spędzonego czasu - ogólnie mówiąc na stworzeniu „jednej, wielkiej, uniwersyteckiej rodziny”. Dziś seniorzy nie siedzą już w domach. Swoją aktywnością potrafią zawstydzić nie jednego młodzieńca - czy to ten czas, kiedy panujący stereotyp seniora odchodzi do lamusa? Halina Pressel: UTW zmienił sposób patrzenia na emerytów i emerytów na siebie. Chodzimy do fryzjera, kosmetyczki, czy kupić nowy ciuszek. Nie jesteśmy już babciami, dziadkami tylko dla wnuków i tylko do kuchni. Bożena Wełna: Tylko dzięki przynależności do UTW mogłam zobaczyć kawałek Polski i Europy, a nawet operę, balet, czego nigdy nie zapomnę i o czym nigdy nie marzyłam. Cieszę się, że mogłam wyjść z domu i mieć wokół tylu przyjaciół, na których mogę liczyć. Marzę, żeby w takim gronie nasz Uniwersytet trwał przez długie lata.