Płacz i błaganie o pomoc

Wszystko zaczęło się trzy lata temu, kiedy jak twierdzi pani Jadwiga była w sanatorium w Kołobrzegu. - Śmieci nie były wywożone, bo mąż nie płacił, do czego mi się nie przyznał. Śmieci pozostawały w workach koło śmietników. A jak się o tym dowiedziałam, to nie miałam z czego spłacić zaległości - wspomina nam pani Jadwiga. „Prezent” od wójt Niecałe tysiąc złotych emerytury. Zakup niezbędnych leków na astmę. Cały miesiąc życia i komornik, który żąda 4 tys. zł. - Od paru groszy zrobiło się 4 tys. zł. Złożyłam podanie o umorzenie. Byłam u wójtowej i błagałam. Mówiłam, że mnie na to nie stać. Usłyszałam, że mnie stać, że dzieci mogą mi dać. Mi już myśli samobójcze przychodzą do głowy. Nie wiem, co ona z ludźmi wyprawia - mówi nam płacząc pani Jadwiga. Jak żyć? 73-letnia kobieta twierdzi, że przez komornika, już drugi miesiąc nie ma za co żyć. - Byłam też u zastępcy wójt. Nie pomógł. Muszę to spłacić, ale nie mam z czego. Ani ja ani, ani moje dzieci już na nią nie zagłosujemy - mówi zrozpaczona pani Jadwiga. Próbowaliśmy na temat pani Jadwigi porozmawiać z Pawłem Szafranem, zastępcą wójt. Jednak ten najpierw powiedział, że sprawy nie zna, a gdy usłyszał, że przecież kobieta była u niego, to skierował nas do pracownicy urzędu zajmującej się kontaktami z mediami Barbary Adamskiej. A ta również odesłała nas z kwitkiem twierdząc, że żądana przez nas informacja nie jest informacją publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Pytamy zatem publicznie - czy władze gminy wyciągną pomocną dłoń do 73-letniej kobiety?