Tunele, tunele, tunele...

15 października 1879 roku na stacji kolejowej Nowa Ruda (oczywiście w 1879 to Neurode) wysiedli pierwsi pasażerowie pociągu osobowego. Od tego dnia ruszyły regularne połączenia pomiędzy Nową Rudą a Kłodzkiem (niem. Glatz). W trzech kolejnych latach doprowadzono do połączenia z Wałbrzychem (niem. Waldenburg). Zanim jednak Noworudzianom dane było cieszyć się z dobrodziejstw kolei żelaznej, przez długie lata walczyli oni o jej przebieg i trasę. Ogólnie zgadzano się, że szlak kolejowy musi połączyć Wałbrzych z Kłodzkiem ale nie każda z koncepcji obejmowała Nową Rudę. Powstały plany trasy Wałbrzych – Mieroszów – Broumov –Kłodzko oraz Wałbrzych – Dzierżoniów – Kłodzko. Dopiero interwencje naszych lokalnych przedsiębiorców zmusiły budowniczych do „podłączenia” górniczo uprzemysłowionej Nowej Rudy. Tylko jak to zrobić skoro wokół same góry i doliny?
W 1866 roku powstał plan połączenia Nowej Rudy z Dzierżoniowem poprzez wybudowanie tunelu pod Przełęczą Woliborską. Szlak miał przebiegać na linii Dzierżoniów – Bielawa – Nowa Ruda. Wlot do tunelu miałby się znajdować w Nowej Bielawie a wylot we Woliborzu. Ten zaprojektowany tunel musiałby być ponad pięciokilometrowym kolosem (obecnie najdłuższy tunel kolejowy w Polsce, Wałbrzych – Jedlina Zdrój ma długość 1604 metry). Budowa takiego tunelu kosztowałaby znacznie więcej niż sama linia kolejowa. Projektu zaniechano a cała inicjatywa pozostał tylko na papierze.
Kilkanaście lat później ponownie wrócono do zamiaru budowy tunelu pod Górami Sowimi. Tym razem zaplanowano przejazd pod Przełęczą Jugowską na trasie Dzierżoniów – Pieszyce – Kamionki – Jugów – Nowa Ruda. Ten śmiały pomysł miał połączyć bezpośrednio kopalnie Zagłębia Noworudzkiego (Nowa Ruda, Jugów, Miłków, Przygórze oraz Słupiec) z traktami kolejowymi na Wrocław. Długość tego tunelu, wg różnych opracowań, miała wahać się od 1200 metrów do 6000 metrów. I tu wydaje się, że projekt ponownie pozostał niezrealizowany, bo zamiast tunelu powstała górska kolejka (Kolej Sowiogórska, niem. Eulengebirgsbahn) z dodatkową szyną zębatą. Ciągnęła się na trasie Dzierżoniów – Bielawa – Srebrna Góra – Wolibórz – Słupiec – Ścinawka Średnia. Wg wstępnych obliczeń budowa tunelu miała pochłonąć 3 miliony ówczesnych talarów przy czym cała trasa wraz ze stacjami i infrastrukturą techniczną miała kosztować niecałe 300 tysięcy.
Jednak część lokalnych badaczy twierdzi, iż prace nad takowym tunelem mogłyby zostać rozpoczęte w czasie trwania ostatniej wojny. Wg ich opinii wlot do tunelu miałby się znajdować nieopodal bocznicy kolejowej w Miłkowie (dziś to Ludwikowice Kłodzkie ulica Fabryczna – okolice „muchołapki” i ruin elektrowni) a wychodzić w Kamionkach koło Pieszyc. Wspomniany tunel nie został jednak nigdy ukończony a jego pozostałości wysadzono tuż przed końcem II wojny światowej. Dziś owiany tajemnicami las wokół Góry Włodyka posiada setki śladów z prac prowadzonych tu w latach wojny. Jednak jednoznacznego potwierdzenia teorii z tunelem ciągle brakuje.
Nie musimy jechać ani do Wałbrzycha, ani do Walimia, tu na miejscu mamy własne owiane tajemnicą tunele!
Źródło: MC Noworuders (kliknij po więcej)