Ścinawka Średnia. Kościoły pod wodą

- Ławki zalane, ołtarze też, złocenia odpadają. Elewacja uszkodzona, podłoga ucierpiała bo dziury się porobiły. Są pęknięcia przy kafelkach - wylicza kapłan. Co się dało uratowaliśmy. Parafianie pomogli w sprzątaniu, ale brakuje osuszaczy. Ksiądz ma tylko jeden, pożyczony przez właściciela pobliskiego tartaku. Urządzenie jest wykorzystywane w kościółku Bożego Ciała, zwanym też kościołem pomocniczym (patrz ramka). 

- Jest pomoc. Ludzie przywożą różne rzeczy - łopaty, szufle, rękawice, a także produkty spożywcze i środki higieniczne. Przy salce katechetycznej jest punkt zbiórki i rozdawania darów - kontynuuje ks. Horowski. Według księdza drugi z kościołów p.w. Marii Magdaleny doznał niewielkich zniszczeń. Historia tej świątyni jest niezwykła (patrz ramka). 

Straty w diecezji świdnickiej

Poważnie ziszczone są kościoły w Kłodzku, Lądku, Trzebieszowicach a także w Makowicach w powiecie świdnickim. Podobnie jak plebanie w Roztokach, Długopolu. 

- Trzeba dodać Ścinawkę Średnią, gdzie kościół i plebania wymagają remontu - mówi ks. Józef Siemasz z wydziału gospodarczego kurii biskupiej w Świdnicy. 

- Chwalić Boga kościoły w większości miejscowości są wyżej posadowione, a woda w tym roku zalała domy znajdujące się w pobliżu rzek i potoków - dodaje.  

Długa historia kościoła  

Zdaniem niektórych badaczy początki kościoła mogą sięgać roku 1200. Zachowane źródła nie dają podstaw do takich przypuszczeń. Najstarsza informacja o świątyni pochodzi z 1447 roku. Pod tą datą wzmiankowana jest tzw. kaplica młyńska, drewniana, związana z młynem stojącym w dobrach samodzielnego sędziostwa. Przed 1520 rokiem drewnianą świątynię zastąpiła murowana, wzniesiona w stylu gotyckim. Jako materiału użyto kamienia łamanego i cegły. Świątynia składa się z kwadratowego prezbiterium i nawy o rzucie zbliżonym do kwadratu. Późniejsze wieki przyniosły tylko niewielkie zmiany w wyglądzie świątyni. Na początku XVIII wieku wzniesiono jeszcze drewnianą sygnaturkę nakrytą ostrosłupowym hełmem, natomiast po drugiej wojnie światowej stary chór muzyczny wymieniono na nowy, ogniotrwały. 

Trudno odpowiedzieć na pytanie, w jakim celu wzniesiono świątynię w tym miejscu, skoro niedaleko znajdował się kościół parafialny p.w.św. Magdaleny. Być może pełnił on funkcję kaplicy służącej właścicielom pobliskiego Dolnego Dworu. Tak było na pewno w I połowie XIX wieku, kiedy właściciele pobliskiego pałacu, mieli tu swoją kaplicę modlitewną i grobową. W podziemiach świątyni pochowano pierwszego właściciela dóbr Ferdynanda, jego żonę Augustę i syna Ferdynanda. 

Obecnie świątynia pełni rolę kościoła pomocniczego. W wyposażeniu świątyni na uwagę zasługują ołtarze: główny - manierystyczny z XVII wieku i boczne: Świętej Rodziny z XVII w., i tryptyk gotycki z XV wieku, z którego pozostały 2 części.  To płaskorzeźby apostołów św. Piotra z kluczami, św. Jana z kielichem, św. Andrzeja z krzyżem w kształcie litery X. 

Początki sięgają XIII wieku

Rzymsko-katolicki kościół św. Marii Magdaleny w Ścinawce Średniej został wzniesiony w XIV w., prawdopodobnie na miejscu wcześniejszej drewnianej świątyni z XIII w. Pierwsze pisemne wzmianki o tej gotyckiej budowli pochodzą z 1368 r., wg historyków niemieckich jest to jedna z najstarszych parafii na ziemi kłodzkiej, ma o tym świadczyć płaskorzeźba zwana wimpergą przedstawiająca głowę św. Jana Chrzciciela na misie, znajdująca się obecnie w gotyckiej bramie od strony południowej.

Pierwotnie była to budowla jednonawowa z wydzielonym prezbiterium, pod koniec XVII w. wybudowano obok renesansowo-barokową plebanię. Na początku XVIII w. kościół został całkowicie przebudowany, wyburzono nawę, pozostawiając tylko gotyckie prezbiterium. Ze skromnej gotyckiej świątyni kościół przekształcił się w bardziej okazałą świątynię barokową. Ale największym przedsięwzięciem była budowa 2 kaplic i ozdobienie ich polichromią przez śląskiego malarza barokowego, Jana Franciszka Hoffmanna. Pojawiły się na nich motywy charakterystyczne dla epoki konfliktu dwóch religii - katolickiej i protestanckiej - w walce o rząd dusz na ziemi kłodzkiej. Jedna kaplica poświęcona jest Niepokalanemu Poczęciu NMP, druga Franciszkowi Ksaweremu, współzałożycielowi zakonu jezuitów i misjonarzowi świata. 

Obok gotyku i baroku w świątyni znajdują się elementy stylu rokoko: ambona, chrzcielnica i prospekt organowy. W tym samym czasie dobudowano również ośmioboczną sygnaturkę z cebulastym hełmem, w którym zawieszono spiżowy dzwon.